Bir Fırçanın Ucunda Aşk
Senin adın aşk olsun benimse kalem,
Sen aşkla yak beni, bense yazayım seni,
İçin için yakalım hep dizeleri,
Duman duman tüttürelim sevgimizi,
Öyle bir sevda çıksın ki ortaya,
Herkes yansın herkes sevsin birbirini.
Senin adın sevda, benimse tuval olsun,
Nakşedelim tuvale, aşkımız orda dursun,
Kırmızılara boyayalım zemini yansın,
Masmavi denizde, martılar aşkla uçsun,
Dalgalara aldırmadan yaysın okyanusa,
Sevgiye bulansın deniz, aşk aşk koksun.
Senin adın rüzgar, benimse ateş olsun,
Estikçe yayılsın alevim, yaksın seni,
Hep öpsem bebek gözlerinden doyamam ki,
Vücutlarımıza yayılsın aşk damla damla,
Damarlarımızda ki kanın adı aşk olsun,
Sevda koksun her yer, sevgi coşsun.
Senin adın müzik, benimse beste olsun,
Ellerim ellerinde, kolunsa belimde,
Sarmaş dolaş dans edelim kumların üzerinde,
Yakamozlar aydınlatsın çevremizi sevgiyle,
Kulağımızda şarkımız, bizse melankolik,
Umurumuzda değil dünya, aşkımız var ya.
Senin adın bülbül, benimse gül olsun,
Bülbül güle aşık, gülse bülbüle,
Aşkları yayılmış cümle âleme,
Diller lâl olmuş aşkları konuşulmuş,
Sevdaları yüreklerinde yandıkça yakmış,
Vuslat uzak, aşksa onlarda kalmış.
Aşk bizde, sevda yerleşmiş yüreğimize,
Ilgın ılgın rüzgarlar esiyor durmadan,
Tutku eritti, sevda tüketti yaktı işte,
Şarkımız dillerde, herkes dinliyor,
Bülbülün aşkı güle, hep devam ediyor,
Bir fırçanın ucunda aşk, bize yansıyor.
Menekşe Gülay